Bu sabah her zamankinden daha erken kalktım
Henüz tan ağarmamış
Kabim çok yavaş atıyor sanki
Zamanı uyandırmak istemiyor sanki
Kuşlar arada bir selamlaşıyor kendi dillerince
Kurbağalar tempo tutmuş kendi gönüllerince
Sular engin,sular dingin görünüyor
Sanki akşam poyrazla onlar köpürmemiş
Sanki gece ay ışığında onlar kabarmamış
Yıldızlar küllenen meşe odununun parıltısı gibi
Kimisi suçluymuş gibi kızarmış
Ama çoban yıldızı doğacak güneşe inat
ben burdayım dercesine parlıyor
küçük ayı kaybolmuş
yada ben göremiyorum
belkide başka bir pencereden dünyaya göz kırpıyordur kim bilir
ufuktaki kızıllılar içinden bulutlar yükseliyor
kimi kara kara kimisi pamuk gibi ak
diyorumki kendime mutlu olmak için çok şey arama
şöyle doğrul
sahip olduklarına bir bak
gülmeyi dene
sevmeyi dene
günler tükenip gidiyor hep ağlayarak
ister sadece bir lokma ekmeğim vardiye
istesen sadece bir lokmam kaldı diye yerin
suçlu arama
alın yazım kara yazılmış deme
inanki kendi ellerinde senin kaderin
ekrem madenli
24/10/2013