Güneş kaybolurken kızıllıklar içinde dağların ardında
Bak bir gün daha gelip geçmiş biz olamasak da farkında
Bir batında kaç yıldız doğup kümeleniyorlar bir yörünge etrafında
Koskoca evreni sarar çepe çevre büyüklü küçüklü yıldızlar
Ama ne garip değil mi bu kalabalık içinde bile yapa yalnızlar

Bir anda akar gider hızla kaybolur yıldız gittiği yer belli değil
Bir birlerine asla yardım etmezler giderse gider hiç önemli değil
Belki onlarda dert çekiyor onlarda gidenler ardından göz yaşı döküyor
Ama ne hikmetse şöyle yakından baktım gözleri hiç nemli değil

Neden yıldızları tutarız bilmem senin benim onun diye
Bazen da sevdiklerimize vermeyi vaad ederiz en güzel hediye
Belki bir tatlı bir anı olarak kalacaktır geçip giden günlerden geriye
Acaba yıldızlarda ihtiyaç duyarlar mı insan oğlu gibi bir vefasız sevgiliye

Samanyolunu seyre dalarız bazen üstümüze çöker bir gaflet
Kiminden fal tutarız sevdiğimize kavuşmak için umarız medet
Kiminden korkarız beddualar eder duyarız kin ve nefret
Kimine kul köle kimine aşık olur belki birazda duyarız şehvet

Kararan dünyamıza yıldızlardan gelir esrarengiz bir ışık
Sarar bütün uzayı çepeçevre sanırsın ki milyonarca sarmaşık
Ne garip duygular bunlar sürer ömür boyu karma karışık
Yaşayıp gideriz böyle ömrümüz oldukça bir küskün bir barışık
Ekrem Madenli
06.07.2010