zaman kopsa orta yerinden şimdi
ayrılsa gecenin koynundan güneş
ve ay doğsa gözlerimden gökyüzüne


sonra sen gelsen
hiç ses etmeden izlese yıldızlar adımlarını
adın
içli bir şarkı olup dökülse dilimden
sussa nağmeler sesime
sessizliğimin alnından öpse sesin


vurdumduymaz bir hıçkırık takılsa boğazına kelimelerin
önce ağlasam adamakıllı
utansa geçmişim
geçsem gelmişimden geçmişimden
benden vazgeçsem

ve anlasam
anlamlandırsam dünyanın neden dönmediğini
ve neden gülmediğini çocukların




kaçak tebessümlerini çalsam yüzünden sonra
gökkuşağından taç yapsam iklimlere
yeşerse gözlerim
gelin etsem hüzünleri telli duvaklı


ve
sen gelsen


karanfiller büyütsem göğüs boşluğumda
ellerim
ellerin koksa
nefesime işlesem nefesini nakış nakış
yüreğin dokunsa yüreğime
okunsa alnımda adın
ömrüm
avuç içlerine dolsa


ve gelsen
sen gelsen

sonra

isterse kıyamet kopsa...