2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1429
Okunma
aklım düşüyor başımdan ara ara
toplamaya kalksam parçalarını
parçalanıyorum
içimdeki sesin ardına düşüyor ellerim
parmaklarım kalemin gırtlağını sıkıyor
kalem
kağıda kusuyor ölümü
sonra
telef ettiğimiz cümlelere
beyaz elbiseler giydiriyoruz
hiçlik de neymiş diyor satırlar
hiç mi hiçliğin göbeğini kesmişliğimiz var bizim
ve çok defa
adını koymuşluğumuz yokluğun
yarışamıyor yüreğim kelimelerle
hem alışamıyor da
yok yazsam
kocaman bir çokluk vuruyor yüzüme
elim yüzüm gri bir bulut
ve günlerden
pazartesi
canıma battığından olacak virgüller
imlasız düşler besteliyorum
düşüyorum her bir nakarattan tek tek
hem
biliyor musun
bu ara
yine
çok üşüyorum...
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
