Ötenin ötesinde bir diriliş yağıyor

Söze sığmıyacak kadar güzel sabırla

Toprak daha derin çimenleri ağırlıyor

Ertelenmiş çarpışmaların dağılan sisleri

Var olurken ölümle dirilen yol kıvrımları

Ezber bozan tüm kelimeler siliniyor

Medeniyeti taşıma zorluğu yazılanları

Aşkın mayalanma süresi bilen şaşkınlığında

Heceyle kanatlanmış tümceleri sana verdim

Eser üzerine terennüm etmek yaklaşmazsa

Dik durup bükülmeyen yürek gölgemi

Yeni ile eski arasında köprü can tanesi

Sınır ötesi yiğit düşünceler açmadan

Dikenli mayın tarlasında gizi saklayan

Yitikkent’in sırrı saklı cennetin ağrısında

Zamana serpilmiş has tohumlar elleri

Yazanın elinde yürek dili kalem mesafesinde

Okuyanın kendini bulma çağrısı gibi

Kalem kağıt dostluğu denizin ruhuna eş

Unutulanı hatırlatma hüznü hissettiriyor

Neşeyi motiflere bezeyenin ağrısı

Dozu kıvamlı mürekkebi yorulduğumuzda

Uzun süre beklenen ilhamı silemiyorum

Karşılıksız verebilen engin yürek dudağında

Ömre ömür katan lezzet lekesini

Özelleştirilmeyen çoğulcu suyun imzasında

Şairlerle giderken şiir’e gölge gibi düşüyor

Yanlızlığın sararmış kağıdını/aynı ağızdan öpüyorum