bugün her zamankinden farklıydı,
güneş sanki her zamankinden farklı ısıtıyordu yeryüzünü.
hain yıldız, gözlerindeki ışıltıyı kıskanırcasına karanlık gökyüzünü aydınlatıyordu.
bugün her zamankinden farklıydı,
gündüzler kısalmıştı sanki,
geceler geçmek bilmiyordu.
sana yazıp, karaladığım kağıt parçalarıyla doluydu odam.
adrese gönderilmeyen mektuplardı, içinde gözyaşlarımı barındıran.
ve en çok halimi anlayan.
bugün her zamankinden farklıydı,
çünkü mesafe tanımayan aşkıma, sadece gidişi alınmış bir bilet yeterliydi.
senin yanına gittiğimde, dönmeyeceğimi biliyordum çünkü.
hayallerim, umutlarım, mutluluklarım senleydi hep.
sende kalmıştı..
bana bir mektup uzağındasın demiştin.
oysa hiç mektup gönderemedim sana.
yazıpta gönderemediğim, odamın ücra köşelerinde barındırdığım,
kağıt parçalarında gizli kalbimin kuytu köşelerinde barınıp,
içten içe kalbimde derin sancılara sebep olan mektuplar..
bugün her zamankinden farklıydı,
çünkü sana biraz daha yaklaştım bugün.
kilometrelerce uzakken sana, elimi uzatsam tutacaktım sanki.
nadide aşk sözcüklerim dökülse dudaklarımdan,
kulaklarına usulca fısıldayacaktı sanki.
bugün her zamankinden farklıydı,
çünkü seninle kalktım bugün,
seninle güne başladım,
seninle yemek yedim,
seninle uyudum..
varlığın olmasa bile hayalin bile yetiyordu mutlu olmama!
bugün her zamankinden farklıydı,
’bana duyduğun sevgiyi kulaklarıma fısıldamaya utanıyorsan,
kalemin defterinin kulağına fısıldasın usulca.
bense tüm bu olanlara kulak misafiri olayım!’ demiştin bana.
oysa sana ne bir şiir, ne bir mektup yazdım.
fakat bana kızma sevgilim,
kalbimin sana duyduğu boyundan büyük sevgiyi,
defter satırlarına sığdıracak kadar küçültemedim!