Susturdun ya sen beni açmam artık ağzımı
Yüreğinden çıkıp da meçhule gidiyorum
Rahatsızlık verip de ağız tadını bozmam..
Gözyaşımı dökerek akıp da gidiyorum

Deme sakın ne olur dön de bir bak gözüme
Olur ya yine öyle gizlice akarsında özüme
Zaten dünya simsiyah sızı girdi dizime
Sessizce karanlıkta çıkıp da gidiyorum

Sevdamla ben seni etmiştim başım tacı
Anlamadın sen bunu oldun bana yabancı
Şimdi ayrı kulvarda sen yolcusun ben hancı
Sana olan öfkemi yıkıp da gidiyorum

Kalbimin köşesinde bir mezar kazacağım
Ellerimle adını taşıma yazacağım
Lanet olası bahtım onu da bozacağım
Yüreğimi yerinden söküp de gidiyorum

Bir gün sende seversin Meraklanma bekle gör
Düşer tek tek taşların birer birer geri ör
Dünyada olacaksın benim gibi sende kör
Gözlerim den yaşımı döküp de gidiyorum

Korkar idik hep hani gün olur biter diye
Senden bana tek kalan gözyaşlarım hediye
Haydi git güle güle halin neyse gör diye
Bu çileli başımı büküp de gidiyorum

Sende aldın demek ki eline o kibiri
Kalbinde öyle imiş sevdaların fakiri
Yıkada ellerini çıksın artık şu kiri
Öksüz sevdalarımı yakıp da gidiyorum

Son defa seyredeyim dur da o gözlerini
O sineme attığın kor yakar hep özlerimi..
Bir daha göremezsin DURAK’ın yüzlerini
Bağrıma acıları çakıp da gidiyorum

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Gözyaşını sen yazdın, bu kararan bahtıma
Sana intizar etmem, kulak ver bu ahtıma
Tek seni kabul ettim, bil ki gönül tahtıma
Aşk’a sensiz bir mabet, yapıp da gidiyorum