- Giriş -

Soğuk bir koridorun orta yerinde,
Gölgesinden korkacak kadar aciz
Ve ismiyle övünecek kadar vakur
Çakmağı çakar almaz;
Sigarası tabakasında
Ve ömrü
Bir kağıda sığacak kadar boş
Ve ömrü
Bir sohbeti dolduracak kadar dolu
Üçüncü sınıf bir şahsın
Hazin hikayesidir….


- Kapı -

Ayaz.
Buz tutmuş yıldızlar
Buz tutmuş gece.
Nefes donmuş,nefes darda
Gökyüzü üşüyor bir zemheri ihtilalinde.
Ama gün yakın
Sabaha az var.
Hava yağdı yağacak,
Heybedeyse bir umut
Ha doğdu ha doğacak.
Sabret
Sabaha az var.

Ayaz.
Ne çakal ne kurt var
Yalnızca rüzgar.
Kulak seste göz yolda
Bin umut üşüşüyor bir Aralık yeline.
Ama gün yakın
Sabaha az var.

Ayaz.
Kapının önü soğuk, kapının ardı duvar.
Ama her şeye rağmen
Umudu ilmik ilmik
İşleyip yüreklere
Hoş geldin nazlı bebek
Sabret
Sabaha az var.


- Oda -

Umut.
Bir Cemaziyülevvel
Bir bayram arifesi.
Çıkınında taze zeytin dalıyla
Bir yağmur muştusudur yüreğinin atışı.
Ama yaz yakın
Bahara az var.
Can bekler murat bekler,
Yağmur değil gün besler
Kirpiğinin eşiği
Sabret.
Bahara az var.

Umut.
Yasak bir meyve tadı
Habil’in ilk nefesi.
Omzundaki ağır ömür yüküyle
İlk adımda düşmenin verdiği büyük acı.
Ama yaz yakın
Bahara az var.
“Yok” deme, olur elbet
Sen de sallarsın bir gün
Sallandığın beşiği
Sabret
Bahara az var.


- Pencere -

Rüya.
Taze bahar dalının
Tomurcuğa kesmesi.
Bir aks-i seda gibi,
Senden doğanın sana bu kadar benzemesi.
Ama yol yakın
Hazana az var.
Bir bahar yağmuruyla
Yıkanırken yüreğin
Uçurtmalar gezerken
Gönlünün semasında
Sabret
Hazana az var.

Rüya.
Rüzgarın saçlarını
Okşayarak esmesi.
Yalnızca bir nefesken
Ömür diye bildiğin
Yaşadığın an, dünle yarının bileşkesi.
Ama yol yakın
Hazana az var.
Ve yelkovan akrebi
Hasretle kovalarken
Duyumsarsan güneşin
Hiç batmayacağını
Sabret
Hazana az var.

- Koridor -

Hüsran.
Soğuk yüzü hicranın,
Baykuşların gülüşü.
Çorak bir toprak gibi
Güllerin birer birer gönlünden hicredişi.
Ama kış yakın
Hasada az var.
Son verirken rüyana
Artık senden doğanın
Sana benzemeyişi
Sabret
Hasada az var.

Hüsran.
Sert esişi rüzgarın,
Dostların dökülüşü.
Kuru bir yaprak gibi
Günlerin birer birer ömründen göç edişi.
Ama kış yakın
Hasada az var.
Bir çoban kavalının
Lirik senfonisinde
Bir nefes arıyorsan
Sabret
Hasada az var.


- Kapı -

Ayaz.
Buz tutmuş gökyüzü
Buz tutmuş güneş.
Nefes kesik, nefes zorda.
Yıldızlar göz kırpıyor hüsranın davetine
Ama son yakın
Eyvaha az var.
Hava yağdı yağacak
Heybende bin pişmanlık
Ağladı ağlayacak
Sabret
Eyvaha az var.

Ayaz.
Ne bir dost ne yurt var
Yalnızca efkâr.
Kulak seste göz yolda
Duyduğun ayak sesi Azrail değil hâlâ.
Ama son yakın
Eyvaha az var.

Ama her şeye rağmen
Günahı ilmik ilmik
İşledin yüreğine.
Asıl şimdidir hayat.
Sabret
Eyvaha az var..