sağ omuzumda bir ağrı
oksitlendi her yanı sevdamın
pas tutmuştu kurşun yağdıran hava
bir filmde izlemiştim sanırım




her saat yağmurlu bir liman kentiydi aşk
elementler yağıyordu gökyüzünden kapalı dar sokaklara




şimdi hatırladım İngiltere de bir liman kentiydi aşk
ira’nın daha ayak basmadığı topraklardı oralar
ama irlandalı gibi yaşıyordu herkes
tutucu bir o kadar da katolik



gri binalardı en büyük yapısı karanlığın
taş ocaklarından maden ocaklarına uzanan
işçilerdi yorgun akşamları taşıyan
Cezayir türkülerini dinlerlerdi göçmenler
imrenerek karşıdan baktıkları kadındı
göç almamış şehirler




aheste bir bakır tufanıydı
sonradan sıklaşan sağanağa davet




bir filmde izlemiştim, eminim
bakır tufanıyla sağanaklaşan yağmurun
kurşun kurşun süzüldüğü
bir direniş kentiydi Dublin
güneş imparatorluğuna karşı
direnişçilerdi ayakta tutan şehri




hem ağır
hem oksitli
hem tutucu
hem direnişçi
bir o kadar da katolikti hava..!





Diz_Kapak