Sana sarınsam sıkıca
kelimelerin battaniye olsa ..üzerimi örtse..hayata ısınsam
biliyorum ki? her söz boş

Göz olsan ...gecelerime baksan
görünmezlerimi görsen
silsen yalnızlık hikayelerimi
ama derin uykudasın sen
bitirdiğin rüyaların en sonunda

Bana ait satırlarını işliyorum ben şimdi caddene
hatta batan güneş ; aşkın rengini söküyor içimden
düşük yapmış kelimelerin seni saklamıyorlar artık
bir hayalin bekçisi sen ; gerçekleri döküyorsun avuçlarıma

Sonsuz tutkuyla
savaşırken meydanda
yalnızlığın malum yolcusu oluyorum
bir hikayenin bilinmeyenlerinde hapis
devamı olmayan sonuçların içinde
kabahatli oluyorum

Sen yazın ortasında korkarak gönlümde açan
mevsimsiz bir kardelen
sana olan yolculuğumun son durağında
sonbahar yaprakları gibi
sararıyor, kuruyor, dökülüyorum
gitmelerin korkusu da yok artık bu durakta
zorlu sevdaların ..tüketildiği o yerde iniyorum…samettaydas 9 nisan 2010 cuma