Evet.İşte o benim!
Gidişi kadar korkak olan sevgilin...

Şimdilik benden sana kalan en son hatıra bu mektup
Hüzün sessizliğinde beyazlarına kapıl,
Gözyaşlarının bu son tangosuna takıl da oku!...

Sen bu mektubu okurken,ben çoktan gitmiş olacağım.
Çok uzaklardan,sensizliğe dar bir mezar kazacağım.
Defnedip öyle gelirim.
Bekle canım sevgilim...

Mutfaktaki makarna kavanozu varya hani,
Hani içinde fiyonk,yaprak makarnalar olan.
İşte o kavanoza sakladım vuslatımızı,
Sen daha bitiremeden o makarnaları,
Ben bitireceğim üzülme,yalnızlığımızı.

Saatlerin bensizliği göstermesine aldırış etme sakın!
Zaman hep yalan söyleyen değilmiydi bize?
Hani her akşam saat yirmibir onbeş te,
İllaki hergün,vapur iskelesinde...
Nerde zamanın vaatleri;hani nerde?

Gözlerini hayal ediyorum!
Ne olursun yar,öyle soluksuz bakma.
Patlamaya hazır gözyaşlarıma,
Bir kibritte sen çakma!...

Seni nekadar yıpratacak bu gidişim...
Baktığın her duvara kazımaya çalışacaksın bensizliği,
Oysa ben,duvarları umuda boyadım da gittim.
Hiçbir duvar kabul etmeyecek,göreceksin yersizliği.

Mutlaka geri döneceğim Allah izin verirse.
Can bedende sensiz,erimeden geri gelirse!
Gücünün yettiği en son noktaya kadar bekle,
Mecburdum gitmeye,
Lakin döneceğim,kırılma,yalvarırım gücenme...

Daha çok şeyler yazmak isterdim ama
Vaktim daraldı,izin vermiyor lütfen anla
Söz veriyorum!
Gözyaşlarının izlerini sileceğim zamanla
Sadece sandığın gibi korkak değilim;bil,
Yarım kalan hayalinde,beni böyle tamamla...

Arkamdan rüzgarın kucağına bırakma bana biriktirdiklerini!
Rüzgardan medet umma;ben gitmeden kapattım pencereyi.
Bir adım sonrası uçurum olsa ne farkeder ki; bilsen de gel sen,
Bütün uçurumlarını topladımda kilitledim,aşağıda ki cümlede ben!

Seviyorum seni bebeğim,
Mutlaka sana döneceğim.........................