Sarıpta merhem mi olacak sanki
Ciğerim köz köz yaradır benim
Gönül ateşimden bir lokma banki
Dokunsa her yerim çıradır benim

Yalan dünya sende tükendi meram
Senden bir başkası gözüme haram
Söylenen fasılda dağılır yaram
Saz değil çaldığım curadır benim

Volkan gibi düştü dilden vaveyla
Bir can ki fanusta aslı süheyla
Çöllerde nöbetçi mecnun-i Leyla
Nedense bu bahtım karadır benim

Kanadınla pervaz vurup uçarsın
Sanki gökyüzünde yalnız naçarsın
Güneş ile Mah-a kucak açarsın
Ele değil sözüm yâredir benim

Bir lahzacık doğsan battığın yerden
Kalkar gelirim yattığım yerden
Yüreğim sızlıyor yaktığın yerden
Sana değil sözüm koradır benim

Estikçe bahtımın kara yelleri
Dökülür dalından sarı gülleri
Bir daha değmesin kirli elleri
Kalbimin tam üstü beredir benim


HARUN YILDIRIM
Mah ( ay )
Fanus ( kırmızı gün ğülü )
Vaveyla ( nara hıçkırış)