Yüreğimin en derinlerinde hep bi çocuk vardır benim ve hep olacaktır..
Tertemiz sevgimi heba ettiler
yeni sevgileri ondan aldım.
ve tekrar sundum hiç heba olmamışcasına
umudumu kırdılar..
yeni umutları ondan aldım
ve hiç kırılmamışcasına yeniden güldüm hayata
ben hep güvendim insanlara.
yeri geldi güvenimi kırdılar
yeter artık güvenme desede hayat
ben güvenimi yitirdiğim anda
yeni güvenler aldım o küçük çocuktan
ve tekrar güvendim güvenimi çalanlara inat
neşeli günlerimi bir kenarda dururken,
hayat yıktığı anda hüzünleri üstüme
o anda bile mutlu olacak bir sebebim vardı
kaldırdım attım hüzünleri,
ve yıkıp çıktığımda o enkazın altından.
yanımda kimseyi göremedim
ve ben her zaman yaptığım gibi
içimdeki o küçük,yüreği tertemiz çocuğa sarıldım
hep gülümseyen çocuğa
her sarıldığımda gülümseten çocuğa
hayatta mutlu edecek hiç bişey kalmasa bile.
en azından hep varolacağını bildiğim
o küçük çocuk benim tek mutluluk sebebim olacak
o güldükçe bende hep gülümseyeceğim
iyi ki varsın açık kahve gözlü çocuk
iyiki varsın yüreği elinde çocuk
ve iyiki varsın hiç ağlamayan yanım
hep tatlı tatlı gülen halim.
ışıl ışıl bakan gözüm
o çocuğun adını yağmur koydum..
adı YAĞMUR kendi ÇOCUK
diğer yanı BEN çocuk
sen hep gül çocuk

Çünkü İnsan Güldüğü an kadar yaşamıştır...
ve;
İnsan yaşını ağladığı anlardan alır..
işte insan o zaman
Ağladığı an kadar yaşamak ister..

işte o zaman çocuk; Gülme ve Hiç ağlama, Sen hiç büyüme çocuk...

Fatih EFE