Gittin
Giderken bıraktığın ateşin hevesiyle
Yaktın pervassızca - umarsızca - bencilce
Vedalaşmayı bile bilmeden
kaçtın Çocukca
Kalabalığa karışan hırsız gibi
Umutlarımı çaldında
gittin.

İçimde
Bir yığın kül kaldı
Sözlerin beynimde
Çıkıp korkuttular arada bir
- Ö diyerek
Özlemi getirerek,
Peşine düşüyor düşünceler
Esemesizliğe kayıyor gözler,
Güya seni görüyorda avutuyor hasretimi
Hepsi hayal
Hepsi sensin ama
hepsi meyal
Hiçbir şey avutmuyor beni
gidişin kaldı
İçimde.

Kaldı
Koca bir kent ağzı bana
kaldı koca deniz kıyısı
Kaldı ödeşemediğim mevsimler
Kaldı sessizlik
Kaldı çaresizlik
Kaldı intihar tutkuları
Kaldı ha kaldı
Her şey tek başına
Kaldı.

Sevdan
Çoğalıyor
umutlarım eskisinden daha fazla yoğunlaşıyor
kim bilebilir!
Geçmişin dökümanını çıkardığımı
Feryat figan ismini sayıkladığımı
Kim bilebilir!
Sevdanı,
kim bilebilir!
benimle olan
Sevdan...


Fatih EFE