Ben bu kadar sevmişken, şu yaptığın işe bak
Kurduğum tüm hayali, yıktın da gidiyorsun
Bundan böyle ne kadar beddua etsem de hak
Sevgimin bedelini, giderek ödüyorsun

Sevmiyorsan git elbet, gereği yok kalmanın
Erdeminden yoksunsun, yâre sadık olmanın
Elbet vakti gelecek, ettiğini bulmanın
Bana değil sen şimdi, kendine ediyorsun

Ne varlığın bellidir, nede yokluğun senin
Elin elimde değil, yad eller sarar tenin
Lime lime içimi, kanatırken dikenin
Nasıl bunun adına hala heves diyorsun

Kolay aklanamazsın, kurtuluş yok yanmadan
Yüzünde onca maske, gezersin arlanmadan
Bilmezsin kul hakkını, yutarsın zorlanmadan
İnancımı kökünden kazıyıp buduyorsun

Vurgun denir yapılan haksızlığın adına
Revamıdır hayatı zehrettin bu kadına
CANSILA,yı yıkmak zor,yıkılmam inadına
Yıkmak için adağı,boşuna adıyorsun.

Cansıla

Şiirime ses olan ( İSMİHAN ERDOĞMUŞ) Arkadaşıma sevgilerimle