10
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1770
Okunma
Nedensiz sevdim seni..
Karanlık gözlerinde boğulmak değildi amacım
yüzmeyi istemiştim ay’ın şavkı vururken gözbebeklerinde.
Acı ile tanışalı çok olmuştu
genç kızlığa daha ilk adım atışlarımda
hemen karanlık sokağın başında beni bekliyordu
yüzü öyle solgun
gözleri öyle ateş saçıyordu ki
korkuyla uzaklaşmak istemiştim yanından
heyhat ben kaçamadan girdi düşsel koluma
bundan sonra beraberiz dedi boşa uğraşma.
İşte körpe bir bebeğin gözlerini
o sokak başında düşürdüm yere..
Saflığımı başımın üstünde dolaşan
akbabaların pençelerine teslim ettim
güven zaten bu olanları görür görmez
ardına bile bakmadan kaybolup gitti ömrümden.
Annemin öğütlerinin, bir kulağımdan girip
öbür kulağımdan çıkma yaşını atlatamadan daha
dizlerinin dibinde bırakarak
bilmişllik ukalalığını giyinmiştim üstüme
ve bol gelen her şeyi ben bilirim edasıyla
salınarak sürüklüyordum peşimde.
Bir birini geçemeyen yarış atlarıydı
mavi eğeriyle duygularım
kara peleriniyle mantığım
hayat denen hipodromda bir yarıştır tutturmuştu
toza dumana katarak yetişiyordum geleceğime korkmadan
hatalarla ağırlaşan geçmişim nal topluyordu ardımdan.
Sen çıktın karşıma düşler sokağında
saçının rüzgarda alnını döver gibi dokunuşu
içimde hazan mevsiminin hıçkırıklarını hatırlattı
gözlerinde parlayan yakamozları görünce
işte orada yüzerim duygusu hasıl oldu
ve bu yürek işte asıl orada soldu.
Ayvazım DENİZ
5.0
100% (20)
Cevap Yaz