2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1083
Okunma
Yıkılmış sarayım olmuş virane
Gönül sarayımda sen olmayınca
Dertli başım sanki deli, divane
Gönül sarayımda sen olmayınca.
Dünya bana zindan, karanlık mekan
Gülerdi yüzüm sen yanımda iken
Şimdiyse yüreğe batan bir diken
Gönül sarayımda sen olmayınca.
Çalınmıyor sazım , kırıldı teller
Gülşende açılmış yabani güller
Aşılmıyor dağlar, kapalı yollar
Gönül sarayımda sen olmayınca.
Güneş bile soldu , kamer ağlıyor
Yürek için için kabuk bağlıyor
Feryattadır bülbül beni dağlıyor
Gönül sarayımda sen olmayınca.
Dokunsan gözden dökülür yaşlar
Coşkun seller gibi akmaya başlar
Feryadımı dinler dağlarla taşlar
Gönül sarayımda sen olmayınca.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz