23
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1874
Okunma

bekledim
mevsimler yitip gitti
yüzüm paramparça ardında
hayaller buruk
papatyalar boynu bükük kaldı
ben hüzne
kırlar çiçeğe boğuldu
gelmedin
-uzatsam elimi sana
dokunur muyum yine hayatına-
isyanım gözlerimden taşarken
baktığım hiçbir yüz sen olmadın
istasyonlar ayrılığı kucaklıyordu
ben sonu gelmez geceyi
toprağın yağmurla dansını
sensizliğin valsiyle karşıladım
aşkınla hayata başlamışken
şimdi yetim kaldım
-ah sen
sazende günlerin gölgesi-
konuştuğun hangi lisanın kelimeleridir
kulağımı tırmalayıp duran
beni tanımlamayan
anlamsızlığıma anlam olmayan
artık korkuların sağnağında
kuytuluğuma güneş doğmuyor
adım başı savrulan bedenimden
darmadağın bir can kaldı geriye
-yetmez mi artık
dönme vakti gelmedi mi-
RANA