Uzun bir yol...
He sahi, yalnızım bir de...
İşi güç kılansa o zaten.
Mola oldu biraz önce
Dinlenme tesisinin sandalyesine
Oturdum ben de.
Bir de çay söyledim kendime
Çayı yudumlarken etrafıma bakındım epeyce.
Bir baba ile kızı
Derin bir sohbet içinde.
Bir anne küçük oğluna kızıyor,
Gocuğunu giydirip fermuarını çekiyor.
Ben seyrediyorum...
Mola süresi tamamlanmadan bindim otobüse
Dışarıda bir yaygara var!
Ama "Kavga var" diyeceğim bir ahbap yok...
Kafamı çevirip
İzlemekle yetiniyorum yine.
Neye baktığımı merak eden
Birkaç kafa da dönüyor o yöne.
Homurdanma sesleri nihayet başlıyor...
Tekrar yola koyuluyor otobüsümüz.
Yağmur damlaları cama sert sert vuruyor
Karadeniz’de olduğumuzu hissettiriyor adeta...
Ön camı tamamen kaplamış damlalar,
Bir mozaik oluşturmuş.
Otobanın ışıkları bir başka kırılıyor artık;
Bir başka ilişiyor gözüme...
Uyumak hepten yalan oldu!