“Ne anlaşılmaz adamım ben” diye söze başlamayı, asla sevemedim inan
“Nasıl anlaşılsın, anlaşılmazlığı kafaya koymuş, sürekli pimpirik olan”
Nice zamanlar öldürdüm boşuna, şimdi duygularım kaybolan zamana pişman
Nostaljilerim vardı hayatımın her köşesinde, anılarım benim için can

Ne güzel düşlerim düşüncelerim vardı geçmişimde, geri gelmeyecek olan
Nedenini boşuna aramam, her geçen zamanda, yaşayan ömrümdendir solan
Naturam çok gariptir insan olarak, kendimden başkası değil kendime düşman
Niye sorularının cevaplarını peşinen bilirim, düşmanlığım hırsımdan

Nazik, kibar, ince sözlerim vardır, insanları derinden, kalbinden yaralayan
Nazlı, nazenin, saf insanlar çoktur, istersem kandırabilirim umursamadan
Namertlik yapmayı istedikten sonra, namertliğin alanı çok geniştir, inan
Nerede, ne zaman, nasıl namert olurum istersem, bilemezsin karşılaşmadan

Ne olursam olayım insanım, iyi yönümle, kötü yönümle, canlı yaşayan
Nasılsa bir gün yaşam bitecek, düşünüyorum, nedir ardımda kalacak olan?
Nakaratlarla geçti ömrüm, aynı sözler, aynı şeyler, tekrarlardım palavradan
Netleşen düşüncelerim var, heyecan, yanılgı, pişmanlık, anılarımda kalan

20.09.2013 – İzmir

Şiir 25 hece olup, her mısra aynı harfle başlar, biter.