72
Yorum
68
Beğeni
5,0
Puan
4628
Okunma

Duygulanır yazarım, bilinen gerçekleri.
Eylül hüznü içime çöreklenip oturdu.
Günden güne sararır,bahçenin çiçekleri.
Bu gizemli manzara, beni alıp götürdü.
Uğulduyor rüzgarlar, aynı kara kış gibi.
Yere düşer yapraklar,vurulan bir kuş gibi.
Beyazlanır gökyüzü, korkulu bir düş gibi.
Birdenbire tabiat, güzelliğin yitirdi.
Gök gürlüyor dışarda,yağmur cama vuruyor
Korkuyorum afetten, zihnim neler kuruyor.
Garip gönlüm ihlasla, ibadete duruyor.
Sel suları dalları , kırıp yere yatırdı.
Baki değil canımız, şöhretimiz malımız.
Düşünsene bir kere, ne olacak halimiz.
Soğuk taşa konacak, tabuttaki salımız.
Zalimler kan dökerek, bu dünyayı batırdı.
Gösterişten uzakta, doğallığa hayranım.
Huzurlu bir ortamda,basit bir ev seyranım.
Helalinden yediğim, bulgur pilav ayranım.
Şükrederim Allah’a, rızkımızı yetirdi.
İlham aldı Gül peri, mevsimlerin güzünden.
Mutsuzluğu yaşarım, başkaları yüzünden.
Artık göçme zamanı, yaylaların düzünden.
Eylül ayı bu defa , bana hüzün getirdi.
Ülkü Ahıska 17.Eylül.2013
5.0
100% (69)