(1)

çareyi kendinde arayanlar sokağından geçtim biraz önce
büründükleri bütün maskeler gümüş kaplama
ürkek bir kemancı bak yine bizim şarkımzı çalıyor imita
yine bizden bahsediyor ağır cezadan hükümlüler

(2)

dizginlerini koparınca eğersiz bir koşudur imtihan
ayakların açılır fuleli adımlarında
beni böyle özenti yapan zagor fotoromanlarıydı oysa
neden şimdi yatıyor kendi kuytusunda bir kirpi

(3)

sabun köpüğü çekişmelerden yorgun bir yolcu kaldı geriye
yaramaz çelişkiler vardı şiirin en çıplak hallerinde
"herşey zenci bir kadının ellerine batan dikenlerin,
bir gün yüreğine batmasıyla başlarsa" ancak anlarız
yeldeğirmenleriyle savaşımızda kazananın biz olmadığımızı

(4)

beni tartışmalarda mağlup eden afrikalı kardeşim
yaşayan bilir
ve sende bilirsin ki!
özgürlük bir sınav kağıdıdır önünde, zamanı belirsiz
istersen boş verirsin adını bile yazmadan
istersen sayfalarca doldurursun
kendi soluğunu dinlemek için dik bir yamaçta
hayat birazda risk almaktır çemberin içindeyken





Diz_Kapak