Durmadın yürüdün yıllar boyunca
Ben sana bir türlü yetişemedim,
Ağladım,sızlandım,yalvardım,yandım,
Bir türlü ben sana yaranamadım.
Her anım seninle tutuşup yandı,
Ben senin yüzünden tükendim gönlüm,
Her gün bir alemsin anlayamadım,
Yetmez mi bu çile durul be gönlüm.
Bahçemde gül açmaz,bülbüller ötmez,
Öyle bir derttir ki başımdan gitmez,
Düşmanlarım değil,dostlar da bilmez,
Artık bırak nolur engin ol gönlüm...
Toprak canlanıyor bahar geliyor,
Herkes neşe ile coşmuş gülüyor,
Somurtmuşsun yine küsmüşsün bana,
Nedir bana düşmanlığın be gönlüm...
İçimde kalmadı,ne zevk ne neşe,
Yığıldı önümde onlarca şişe,
Hem kendini yaktın,hem beni yaktın,
Izdırap çekmeye değer mi gönlüm?
Yıllar gelip geçti zaman tükendi,
Buruştu ellerim,büküldü belim,
Herkes bana diyor,nedir bu halin,
Tükettin boş yere bizleri gönlüm...
Çekilmez dırdırın,bir başka nazın,
Düşmanmıyım sana nedir bu halin,
Bekledim sabrettim,anlarsın belki,
Sen halden anlamaz zalımsın gönlüm...
Bırak ellerimi tutma bir daha,
Başımı belaya soktun hep gönlüm,
Gül gibi geçinip durasın varken,
Beni de kendine uydurdun gönlüm...
Günler,aylar geçti yıllar tükendi,
Dönde bir maziye baksana gönlüm,
Ne idik ne olduk bir düşün hele,
Değdimi bunlara uslanmaz gönlüm...
Hala durmuyorsun aranıyorsun,
Terket beni uzaklara git gönlüm,
Gençliğim kayboldu,azaldı gücüm,
Ayak uyduramam ben sana gönlüm...
Elveda hayata,tüm umutlara,
Elveda peşinden koştuklarıma,
Elveda gençliğe,elveda sana,
Bu son yolculukta yalnızsın gönlüm...

Zekeriya YILMAZ