Yokluyorken ihanet göğsümün kenarını
Her hikmeti hüda da sır kılanla yaşadım.
Yıkmak isteseler de yar gönül çınarımı
Filiz verdim yeniden pür olanla yaşadım.

Aşka köprü kurdum da geçemeden yoruldun
Tutunacak dal verdim köklerimden kırıldım
Yine kendi canımın kurşunuyla vuruldum
Düşeş gelmez bahtımda zar bulanla yaşadım.

İster köprü ol kurul ezel ile ebede
İster sırça köşk yaptır gönül denen mabede
Kıymeti yok diyorum bitecek bu debdebe
Hülasa her anımı bir yılanla yaşadım.

Nasıl olsa kesilmiş aşkla olan bağların
Yeşerse de faydasız hükmü yokmuş çağların
Neye yarar yüceyse engin ise dağların
Hülasa sen edebi kör kumanla yaşadın.

Söndürmemiş olsa da soğuk sular yüreği
Vuslat için harcadım budur dedim gereği
Bir hiç için harcanmış bu garibin emeği
Yanardağdan savrulup kor kalanla yaşadım.

Yayından fırlayan ok sanma dönecek geri
Attığın yanlış adım elbet tepecek geri
Nasıl olsa bu zulmün bozulacak ezberi
Ben gönlümü ak bilip mor çalanla yaşadım.

İtibar göstermekse aşka saygı duyana
Diz çökerim önünde günahımı yuyana
Vefam yoktur biline hakkı haksız sayana
Çünkü açtım sinemi her talanla yaşadım.

Rabbe olan can borcum ödense de gücele
Teslim ettim ruhumu nefes nefes ecele
Ne kadar korku duysam fayda vermez ecele
Hülasa yıllar yılı der ’yalanla yaşadın.’

Yasemen Akyürek İSTANBUL Fındıkzade 2013 16 Eylül