Şehâvet tavaf eder bohçalanmış dünyada
Sıkılmış kör bir düğüm açmaya nâdân gerek
Derin kafeslerinde kopçalı ledün ya da
Kilitleri kırmaya, çetin şahmerdan gerek
.
Vuslatın durakları kattı yedi, yediye
Zindanından çıkarttım ismini diye diye
Nefsini sultan eden haktan görür reddiye
Terakkî yollarına çelikten vicdan gerek
.
Son adımı yaşamın; Habil Kabil’den iz mi
Dökülen anılarım gayrikabil deniz mi
Kaderim yazarsız mı öğrenebildiniz mi
Karanlığa yedi mum yanan bir şamdan gerek
.
Elçi olan vücudum hep birden muaf âzâ
Benden yakın cevhere sadece muhafaza
Kürsüde melekeler yazar tamu hafaza
Affına uğramaya, ya Rabb yaradan gerek
.
Ağımın mahsulleri peşimde sıra sıra
Hâkim kalemleriyle yazdılar kıra kıra
Manâlardan habersiz kademim basar sırra
Hazır âteşe girmek, usûl usuldan gerek
.
Zelzeleydi Yoksul’um dağı taşı eleyen
Vâdedilen toprağı, kabirde eşeleyen
Gözyaşlarını bir bir o yârdı şişeleyen
Adağını gönülden verene cândan gerek



Şehâvet :: Şehvetlerin hepsi, Arzular, İstekler, dünya malı....