Bin yıllık bir inanç sonamı erdi
Yanarım yanarım gardaş yanarım
Nerde Nesimiler nerde Pirsultan
Hallacı mansuru anar yanarım.

Cem vakfı başkanı izzettin doğan
Fetullah gülenden verince beyan
Cemaat.a teslim olunca inan
Sivas.ta yanana bakar yanarım.

Cemevine cümmüş diyor bu zevat
Niye bilmem sende hala bu inat
Hele bi de niye Cemaata biat
Kerbelaya bakıp bakıp yanarım.

Cem evi camiler diye yan yana
Camiden çıkanlar çok kıydı cana
Kan üstüne kurulurmu hiç bina
Dökülen kanlara bakıp yanarım.

Hani nerde Hacı bektaş veliler
Nerde Hasan Hüseyinler Aliler
İçimizden böldü bizi deliler
Parça parça olduk ona yanarım.

Tamam oldun sen Emevi Hamisi
Durdun içimizde sen sinsi sinsi
İzzettin doğan.mış yesinler seni
Birde prof imiş gülüp yanarım.

Birde akil oldun erdin Murada
Görme Hüseyini kalsada darda
Senden melhem olsa sürülmez derde
Bizde sevgi İnsan deyip yanarım.

Hüseyin eryılmaz
Belçika