11
Yorum
33
Beğeni
0,0
Puan
2324
Okunma
ne zaman cam silse annem
beni hapşırık
bulutları bi ağlamak tutardı
hiç kımıldamadım yerimden
sınırlar geçti gitti berimden
rüzgârdı ışığa vurgunluğumu
karanlığa müzevirleyen
güz sevmezliğime verdiler suskularımı
oysa dokunsam kıtır kıtır dağılacaklardı
basma perdelerde kurumuş iki yaprak
gayrılık bizde dedim
içimden
ayrılık dediğin dalda da var
özlemek yok ya sonrasında
sevmek de nihayet ömür kadar
sağa döndüm soğuk
sola döndüm sıcak aktı zaman
kimi konular su kaldırmıyor azizim
ve yeminler mutlaka sek alınmalılar
ah benim çiçek kıblesi gönlüm
ne gemiler batırdın bir arşın kuvvetinle
bu şiir de bir biteydi tek
öleydim sürüsüyle
vakithepşimdi/Gaziantep
Şiirin sahibi
Cevap Yaz