her aşk kendi içinde bir gardiyan saklarmış
idam sehpalarında yağlı urganlar olmasa da





gölgelerine esir düşmüş harabe duvarlarım
sunak taşlarında adanan adaklar da çıktı boşa
dünden kalma nikotin kokusu hala üzerimde
kan çanağı gözlerim yorgun anıları yoklamaktan




bu gün yarım kalmış aşkın dökümünü çıkarıyor ömrüm
içimden çocukluğumu fırlatıp atıyorum uzak diyarlara

aşk uğruna

yaşamak adına

bir kez daha sana koşarken umutla

umutlanıyorum

bir kere varsa dudaklarım dudaklarının kıyısına
bütün kederlerimi sıyırıp atacağım uzaklara


aşk...

gece ve biz

i k i m i z

söz ver bana

ihanetlere bırakma önce sen öldür beni
bakışlarımı düşürme buz kesen trenlerin demir yalnızlığına
ki ...
bilsen ne kadar da çok özledim seni


b i l m e m k i


o esmer teninin neresine dolansam
sarıl bana bütün sıcaklığınla



b i l i y o r m u s u n


akıntına kapılmış kırılgan bir gelinçiktim
bütün (t)uzaklar senden bir yazgıymış şu bahtıma
hadi gel gözlerinin ışığında sar olumaz yaralarımı
dinsin artık
yokluğundan darp almış bu kanamalı sancılar





oysa ki ne düşlerim vardı omuzlarında konaklamış
gecelerim vardı avuçlarında sabahlamaya doymayan
şimdi karanlıklarıı nişan almış vuruyor gözlerim
gece sil baştan yeniden doğursa beni çığlıklarından


ve unutma

ben sende kendimi yaşamıştım
sende gel bende aşkı yaşa mutlulukla




ay/su