Sedası yankılanırken gökkubede yad-ı muhammedinin
Edası böyle başlasın dedim o mübarek sultanın methinin
Ne misaller bulunur anlamak gerek o gönüller fethinin
Aşılması gerekecek yolları alemde sancılardan settinin...

Doğ ufkuma ey güneşi ruhumun doğ ki asırlar bekledim
Şu gurbet ikliminde seni görmek için ne dilekler diledim..
Duy feryadımı cemaline müştak halimle dertlerde kaldım
Doyur beni sana aç ruhumu el açarak kapına saldım...

Şu yankılanan göklerde davet değil mi muhabbetinin
Şu sinegiryan çeşmim aşinası değil mi imdada icabetinin
Kandır suyuna parmaklarından dökülen,imi rehberliğinin
Kandır ki ferahı olur asırlar ötesindeki nöbetçilerinin...

Bir çağ başlayacak hasretinden tükenenlerin başında
Bir sancılar silsilesinde ezilenlerin mezar taşında
Bahaneye gerek yok zulüme ,sevgi varsa bakışında
Müslümanım demesi yetiyor; kafirin her kurşun atışında...

Sönecek elbet bu yangınlar kıtalar ötesinde değil çarem
Asırlar evvelinden bıraktığın emanetlere sahipsem...
Beni kurtarmayacak olimpos ya da ’’taçlı kraliçem’’
Beni emanetin kurtaracak ey rehber-i enbiya-i kudsiyem...