Yoruldum artık,
Sana olan bitimsiz sevdamı anlatmaktan
Bitmeyen uçsuz bucaksız sana giden çıkmaz yollardan
Sırtımda kambur olmuş sevdanın yükünden
Yüreğimde aşkını taşımaktan
Çok yoruldum…

Benim yolum,
Senli benli aşk yoluydu
Git git bitmedi
Dağları, taşları aştım, ovaları geçtim
Umudum tükenmedi
Ve çaresizim!
Sonsuzluğa uzanmış karanlıktayım
Seni sende aramaktan çok yoruldum…

Bir darıldık, bir barıştık
Engelli yolları aştık
Alışamadık ayrılığa
Varlığınla yokluğun arası dünyam
Umutsuzken bile
Umudu ve seni
Arayış hayali ile dolu.
Benim yolum
Hep senin yolundu
Gel gör ki,
Yoluna baş koymaktan yoruldum…

Uzaktan seyrederken
Deniz ile gökyüzünün birleştiği ufku,
Hep mavi düşler kurdum…
Sağanak yağmurlar altında yürüdüm ıslanmadım
Kışlarım senle bahara döndü
Hüzünlerim sevince boğuldu
Seni sevince…
Yürüdüm hep korkmadan
Yalnız kalsam da usanmadım
Senden hiç bir medet ummadım
Ağlamadım da geçmişime
Sevda yolunda yalnız kalmaktan
Yoruldum…

Çok yoruldum…
Gönlüm yorgun
Kalbim kırık!
Dinlenmek istiyorum
Ve… Uyumak elbette!
Çarşafım beyaz olsun
Kim bilir?
Belki kefen niyetine sarılırım…
Üzerimi senli benli cümlelerle örtün!
Biz aşkı yaşatamadık
Onlar umudu yaşatsın!
Ben dalıp gideyim derinlere
Mutluluk bizden sonrakilere kalsın
Ben yandım
Seven başka yürekler yanmasın…
Ben sevdamı anlatamamaktan
Çok yoruldum…


Mustafa Karaahmetoğlu
31.08.2013