3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1156
Okunma
Mevsim hazan,dökülürken yapraklar,
Tükenmiş umutlar,ıssız sokaklar,
Gel diye çağırır beni topraklar,
Bir korkum kalmadı, bu son durakta..
Hüzünler savurur hep dertten derde,
Bir huzur görmedim,bu müzmin yerde,
Kurtul be ey can, her şey beyhude,
Bir sorgum kalmadı,bu Son durakta..
Ne ümit isterim,Ne bir teselli,
Ne gündüzüm belli, ne gecem belli,
Kafayı sıyırıp gittim temelli,
Bir kaygım kalmadı,bu Son durakta..
*
Her günüm ızdırap,hergünüm çile,
Hasret bu yüreğim bir gonca güle,
Minnetim yok artık kendime bile,
Bir saygım kalmadı,bu Son durakta..
Ertuğrul KALAFAT
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
