/gece emanet almıştı yüzümü
uzun bir süre
güneşse sıcak yatağını kazıyordu bedenimden
bile isteye/


üzeri çıplak kalmış kalem uçları
iz bırakmaya başlar gölgelere
gün kısalmakta
göbek bağı kesilmektedir kelimelerin

ve başlar aşermeler!
önce yüreğime düşer
serin kıyılarına vurur hayallerim dümeni
dibi tutmuş umutlardan kopup gelmiş gibi tutuşmayan ateşi

önü arkası
sağı solu
yazılmayı bekleyen anlarla dolu


sanki
verilmeyen bir nefesin mâsumiyetidir
kokusu içime dolan
teni tenimde
bedeni gövdemde
eşik atıyor zamana

ilk imzası küçük bir kalp atışı

gerçek!
yıllardan sonra
meydan okumakmış hayata…


daha dokunmadan
bulaşmadan sevgisine
kana kana içtim şerbetini
dudaklarımda tadı
aklımda eşsiz lezzeti
bırak(a)maz artık beni

ve kulaklarımı tırmalayan sessizliğin zilleri
susturur içimdeki özlemi
tepeden tırnağa ordayım


salınıyorum gökyüzünde kanatları suya değen bir martı gibi



sen ,
rabbimin hediyesi hoşgeldin evine!..



04/09/2013
11;35
eMİNeYZAMAN