"Bazen son gibi görünen sadece ardında bıraktıkların için bir son
sen ve seninle gelecekler için mükemmel bir başlangıçtır."
Aykut Özcan

Merhaba Şiir,
Merhaba iç sesim,
Merhaba sevdalılar ...

Ömür her gün demlenmesinde
bir şeyler alıp götürürken ruhumuzdan
bazı sözler veririz yüreğimize

Bir ömür sorgusuz ve sualsiz sevmeler biriktirerek
gözlerinin derinliklerine dal
Yürek bağından türküler söyle

ve "Sev onu" ...

//

I- Uyanış

Sen gönül güzelliğinin timsali
yüreğime dokunuşunu tarif edemez gözlerim...

O huzur;

Göz kırpması kadar hızlı
Ömrümün son demine kadar güven dolu
içsel bir kavuşma gibiydi

"Sanki bir büyü" ...

Yarin tarifsizliğinden sıyrılıp
bu o işte diye haykırmakla başladı her şey.

Bu o... duydunuz mu?
Bu o...

//

II- Mimar Sinan’ın gönlünde Mihrimah olmak

Bir Süleymaniye akşamına süzülürken bulutlar
Bir yanda secde çağrısı, bir yanda huzur...

Yar hasreti düğümlenirken yüreğimde
Ömrümden artırdığım üç beş dakikada
kelamsız ne kadar sus varsa biriken
göz göze, gönül gönüle konuştuk ve sustuk...

ve biz bir Süleymaniye akşamından diğerine
yürekten sevdalıyız birbirimize...

//

III- Alın yazısına sevdalanmak

"Yar kirpiğinde aşkın buğusu; huzur onda, huzur onda..."

Aslı belirsiz bir adam
Gözlerini koşar gibi kaçıran sevda
Henüz elini bile tutmamış,
öyle ki öl dese ölür şair...

Gözlerini göğün mavisine dikmiş
Yüreğine ekilen aşk tohumlarını düşünüyor

Gerçek mi ?