0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
837
Okunma
Kimi ve neyi tanımıyorum ki ben
Kimdin sen
Ben ki karanlıktan akan kahve renginden içtim
Sökmedim ruhu bedenden
Can veririm derken,
Korkak gerçekleri gösterdin
Ne yapmamıştı ki inanç
Bilinmez mi utanmış dar ağaçları
Bendim,
Ya sen
Gider mi insan,
Parçalarımız içinde yaşamın
Yücesi okşanmadıkça yalnızlığın
Bir başıma kalacağım
Mağdurum kısırlaşan anlatımlardan
Sır tuttu elimden.
Ne yapabilirimi bilmeyen bakışına takılınca
Sırtındaki yaşamı karşına koymalıydım
Olmadı işte
Üzüldüm tabi,
Adıma,adına
Sen düşün
Sana düşün
Varsın sensiz kalsın düş’üm
Çarpımıyla sağlanırım bedel ve bedelsizin
Hayat öyle diyor.
3 9 2013.
5.0
100% (1)
