0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1105
Okunma
Daha kırk yaşındayken, kaldım kimsesiz,
Elimi kolumu kırdılar da oldum çaresiz.
Kaç ayım geçti biliyor musun senden habersiz,
Dünya hep benim olsa, önemi yok şimdi değersiz.
Kime derdimi söyledimse, sırtımdan vurdu,
Herkes bir şeyler vaat etti de, sözünde kim durdu?
Benim yurdum mutluluğun değil, acıların yurdu,
Ben dert çekerken, halim nedir, kim gelip sordu?
Allah ‘ım nedir bu çektiklerim kadınlardan,
İnan korkar oldum ben, attığım adımlardan,
Dostum mu var başka benim, içtiğim sigaramdan,
Farkı yok artık benim dünyamın, karanlık zindanlardan.
Herkes terk etti gitti, kaldım bak kimsesiz,
Yaşamakla ölmek fark eder mi sevgisiz,
Beni kandırmak çok kolay be güzelim
Sen kurnaz ol da, ben salak, ben bilgisiz…
