2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1025
Okunma
Aşk ehlinde kelam ayrı lisandır,
Hallaç’ı Mansur’u dara düşürdü.
Bir bülbüle gülü sevmek asandır;
Lâkin Andalib-i zara düşürdü.
Mevla’nın koyduğu İlahi yasa,
Hâşa şüphe nedir edilmez tasa.
Hızır la arkadaş oldu da Musa;
Gördükleri onu Sırra düşürdü.
Aralandı kapı açıldı perde
Haşrolan yüreği düşürdü derde
Islandı kirpikler gönül kederde
Zemheri ayında hara düşürdü
Titreyen lebinden dualar indi
Yarin kapısında badeyi sundu
Aç kalmış ruhunu Rahman’a bandı
Aşka gelen gönlü nara düşürdü
Halimi beyana sana döndüm yar
İçim ürperiyor kabir ise dar
Agu verdin nefsim gönül ahuzar
Bir zehrin eline, mar’a düşürdü
Fırat’ın kızında keder kol gezer
Aşkın deryasında zerreyi süzer
Halinden bihaber düşünce bizar
Kalınca bu cana, kara düşürdü
Sündüs ARSLAN AKÇA
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz