Güneş eskisi gibi aydınlatmıyor artık Dünya’yı,
Kimse saymıyor artık yerlere uzanıp yıldızları
Doğa çamura bulanmış, mevsimler de hep hazan
Kalmamış artık bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı
Aslında şu fani Dünya hancı, biz yolcu;
Hayat bir tiyatro, bizler oyuncu
Gezdim durdum bütün alemi;
Tattım sevgiyi, kederi, elemi
Sonunda anladım hiçbir şey değil baki
Öyleyse neden bu heves Dünya malına?
Yeryüzünde çalış didin herşey boşuna
Sadece ölene dek mahsuruz bu Dünya’da
Bu sahnede oynayacağımız rol çok kısa..!
Kötüler jön olmuş, başrol verilmiş son firavunlara
Kirli beyinler kahpece uzatmış ellerini çocuklara
Gözler kör olmuş, gönüller sağır, yürekler kapkara
Adaletin ayarı bozulmuş, hem kör, hem topal, hem de dilsiz
Demokrasi çığlıkları atan diller ölen masumlara sessiz
Kötüler kahraman olmuş, masumlar terörist (!)
Seyrediyor oyununu keyiften dört köşe olmuş İblis :
“Asrın firavunların sahnede oynuyor
Alkış tutanlarla birlikte gayya kuyusunda yerini hazırlıyor..
Yeryüzünü kaplayan kara bulutlar bir türlü dağılmıyor
Çocuklarının ölüsünü okşayan bir anne haykırıyor
Çaresizce yürek yakan feryadı yeryüzünde yankılanıyor
“İnsanlık kimden yanasın; sen nasıl Ademoğlu’sun?”
Şeytan sinsice fısıldıyor “İnsanlığı öldürdüm, başınız sağolsun”
Vicdanlar derin uykuda, soldaki melekler fazla mesai yapıyor
Emperyalistler pusuda; özgürlük diyerek işin içine giriyor
Gözyaşları sel olup insanlar akın akın yurtlarını terk ederken
Firavunların askerleri silahsız masumları katlediyor..
Taş taş üstünde kalmıyor, gözyaşları dinmiyor.
Patlamasın artık bombalar, ölmesin bebekler
Savaşta hiçbir zaman kimse olmaz muzaffer
Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner
Fani Dünya en sonunda sizi de mağlup eder
Seyreylesin Dünya alem bu da bir gün geçecek,
Ecel elbet bir gün zalimleri biçecek
Yaradan hepsinin hakkından gelecek
Hiç bitmeyecek mi bu iktidar kavgaları?
Dua mazlumların tek silahı
Yerde kalmaz ki mazlumların ahı,
Titretir Arş-ı Rahman’ı, indirir şahı
Elbet vardır Yaradan’ın da bir hesabı
Ata’mızın dediği gibi yurtta barış, cihanda barış olsun
Tüm silahlar artık sussun, savaşlar son bulsun,
Sarılalım hemen birbirimize, belki çıkamayız yarına
Bu yalancı Dünya’da olmayacak bir şansımız daha
Kalan günlerimizi barış ve huzur içinde yaşayalım
Rollerimiz bitince bir gün her şeye yeniden başlayacağız
Sonsuz bir zamanda, başka bir gökyüzü altında
Savaşların, kötülüklerin, olmadığı bir yer;
Acı, kin, nefret ve gözyaşının olmadığı bir yer;
Para konuşunca, gerçeklerin susmadığı bir yer;
Zulmün olmadığı, mazlumların ağlamadığı bir yer...!