İyi günler, mümkünse ucuzundan bir ömür törpüsü alabilir miyim?

siyahından kırık gölge
bazı sevmelerde imzalı alçılar
bir geceden bir geceye, bir gecede şehvet köprüsü
bir yara işçisiyim / en büyük sermayem kamburum

belki o açlıklardan durmadan sürgün yedi yalnızlığım
hep bir sıkıntı bagajımda. Yollara yapış yapış.
yine hiç görmediğim virane beldeler, hep aşağıda

bir ölümün en az dört mevsimi kuş uykusundayım
yedi renk musalla taşının üstünde okunaksız bir düş
gözlerim sevişemediğinden, okuyamıyorlar daha ilk doğumu
oysa en büyük yüzüm oydu, dudaklarımda eskitilen

kundak kokusu, puslu bir zemin katımda
bütün zamanlarım içtimada, biri hariç hepsi tamam
o da bana öfkesiyle örüyor, biraz üşüyeyim diye ağzımda
hep bir ağızdan, kendi kazdığım dilimde boğuyorlar beni

kırık bir aynada yakıyorum bütün ıssızlıkla başlayan tüm düşlerimi
sana olan kıyımın en kayalık yeriydi kavuşmak
yüzme bilmeyen bir dalga olurdum ben,
sonra hepiniz arardınız beni içinizde, hürmetten gün batımlarına
yıllar sonra değil tabii gerisi, bir heyecanı canlı tutabilmek için

bu çıbanın başı dev bir ayrılık kuğusu, sürekli gözlerimden
kaybolan, ve durmadan yiyen o derinleri

İyi günler, sen en iyisi ucuza, al benili bir hayat kar bana
varım yoğum kasvetli harçlar, yine de bir kaç karanfil at, öyle yoğur

en sonunda
düşlerimi sıyırıp pay ediyorum, vakitsiz fakir aşıklarına
zaten
Törpülemekten geriye incecik bir hayat kaldı...

Oktay Coşar