Aralık başlarında gelmişti ayrılık.
Geceyi yazacak birileri vardı artık,
Özlem çekecek bir aşk başlamış vede ölümü hatırlamak tabiki.
Sensiz geçen saatler saniyemdi artık.

Senin hayalini kurmak vede senin kokunu duymak..
Artık yalan olmuştu hikayemiz.
Artık senle ben diye bir şey yok .
Artık ellerini tutmak yalan.

Tüylerimi ürperten sesin yok gibi bir şey.
Gözlerimi parlatan sözlerin yok artık
Özlediğimde arayacak bir numaran bile yok.
Beni bozgunlara uğratacak triplerin dahi yok..

Gözlerinden anlamıştım ben ayrılığın parıltısını.
Gülüşlerin bile eskisi gibi değildi.
Konuşma tarzın bile değişmişti.
Bitti dediğinde anladım ben yetimlik duygusunu.

Hani derler ya hayata bağlanmak için birini sev diye.
Ben işte seni sevmiştim hayatı sende öğrenmiştim.
Şimdi anlıyorum hayatın ne kadar kahpe olduğunu
Çünkü ben sana hayatım demiştim

Ve şimdi anlıyorum
canımı yakanların ne kadar şerefsiz olduğunu
Çünkü ben seni sevmiştim sana canım demiştim
senide anlıyorum herkes gibi şerefli sanıyorsun kendini

Şerefine içilecek aşk kalmamış tüm dünya yalan.
Sevginin uğruna ölünecek insanlar yok artık.
Para denilen illet herkesi değiştirmiş para uğruna ölüyor tüm dünya
Artık aşklar yalan ölümüne sevecek insanlar yok artık.

Şimdi iyi dinleyin beni kulak verin sözlerime
İnsanlık ölmüş beni bitirdiniz bee.
aşk diye verdik kalbimizi kondom gibi kullanıp attınız bizi.
Ciğeri beş para etmez insanlarla muhatap ettiniz bizi.