1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1405
Okunma

Dost diye bildiğim eller cırk çıktı,
Kündeye getirip beni hep yıktı,
Bir muamma sanki,canımı sıktı,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
Mertlikten eser yok,hile var hile,
Seviyorum deyip gelsen de dile,
Bu yürek dayanmaz gül versen bile,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
Kısmetim kapanmış sevmekten yana,
Minnetim hiç olmaz şöhrete,şana,
Bir umut,bir heves verme sen bana,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
İhanet dört kolda cirit atarken,
Şerefler,namuslar yere batarken,
Adam sandıklarımız vatan satarken,
Bu mekan bu devran, benim olamaz.
Mertlik ölmüş,kahpelikler sürerken,
Akıl durmuş,hep bedenler yürürken,
Köpek bile sahibine ürerken,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
ERTUĞRUL KALAFAT