Hazanın vurgununda dağlar
Sararmış dik başları
Gelinlikleri de hazır
Bahardan önce giyecekler sıra sıra
Yeşillenecek sonra
Çiçeklenecek mor sümbüller
Dönecek devri böylece


Dağlar ne çok isterdim yerinizde olmak
Ama ne mümkün


Hazanın hüznünde yürek
Tarumar olan bahçeler
Yapraklarını döküyor tek tek
Solgun çiçekler
Kışın ürpertisini hissediyor
Yağmurlar yağıyor sağanak
Savuruyor rüzgar
Gün güneşini saklıyor yavaş yavaş
Kışa daha var derken
Üşüyor…


Bu son baharı gibi bir hüzün çöküyor
Belki bir devir böylece bitiyor


Eteklerinde dağların çocuklar
Türkülerini söylüyor geleceğe
Baharlar yaşayacağız oy dağlar sizinle
Sıcacık gözleri
Umut dolu yürekleri
Dağ çiçeklerinin açmasını bekliyor
Barutsuz, kinsiz, nefretsiz
Kardeşce tutuşuyorlar el ele
Yürüyorlar


Dağlar ve çocuklar kol kola baharı bekliyor
Hani o papatyaların, gelinciklerin, güllerin olduğu