0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1065
Okunma
Kapkara bir gece
30. peronun önündeyim
Dumanlı bir hava sahası var...
Her zaman koymuştur
Gitmeden önce
Beklemek zorunda olmak...
Ayrılık faslı uzun olur beklerken.
Konuşacak konu kalmaz
Hiç dönmeyecekmişsin gibi
Sözler edilir.
Birden çekip gitmek
En güzelidir bu yüzden...
İçeri girince dağılır bu hava
Ufukta yanıp sönen ışıklar
Kolum, soğuk cama yaslı
Elim şakaklarımda
Yeri değişmeyen tek şey
Dolunay...
Otogarda vedalaşmadığım
Yegane ahbap...