bende çaresizlik sende umut
bırak karanlığı ellerimi tut
içinden geçilecek bir beyaz bulut
mavi göğümde bir ayaz dumansın

figan-ı şehrimde bir suskun ağıt
durur ellerimde hatırası derin bir sarı kağıt
es bade yelim şu onulmaz efkarımı dağıt
beni aşkın ateşinde yakan fermansın

söze kelepçe vurdum dilime düğüm
uzat aşk şarabı dolu bir güğüm
varmı ola senden başka bir şey gördüğüm
varlığının gölgesiyle bana dermansın

işte yolundayım ister ara ister bul
ne dersen razıyım hepside kabul
anla zerre-i varlığım sana olmuş kul
can özümde aşk diye inleten kemansın

bir ürkek ceylansın şimdi dağlarda
o bakışın yüreğimi dağlarda
kim demiş öyle aşk kalmadı bu çağlarda
sen içimde hakka yürüyen imansın

kim ne derse desin dönmem sözümden
vazgeçer miyim aşk-ı közümden
ölene dek her an geleceğim izinden
sen gözlerimden yüreğime dökülen ummansın

ALİ RIFAT ARKU
20/08/2013
İSTANBUL