Gül kanaviçeli çeyizinle sarhoş nefesli birine gelin gittiğin ilk gece
Kusmuklu çarşaf yıkamış, ağlamışsın gizlice
Annem söyledi, güya yanan içimi serinletecek
Senin acından mutluluk payı verecekti
Anlayamazdı ki senin acın, benim sancımdı

Sonraları da geldi haberlerin
Zalimmiş, üstelik bir de dövermiş seni içip, içip her gece
Ağlama göz nurum, ağlama hâlâ seviyorum seni
El oğluna giderken bilmez misin zindanlardan zindan seçtiğini
Dönemezsin baba evine kan çeşmesiyle doldursan gözlerini
Saklarsın bilirim dert defterini

Kalem çizmez ki kaderini
Ne olur ağlama sen eskisi gibi gülümse
Bir gülüşünle baharın goncası açılırdı sanki gamzelerinde
Ah! Dönsen yine mahallemize, gelsen kışları akar damlı evimize
Oyunlar oynasak çocukluğumuzdan kalma
İsmimizi yazsak gönül duvarlarımıza

Ama yok yok bilirim gelmeyeceksin işte
Ellerimi uzattım bak
Ah bir görebilsen ve
Son defa dokunabilsen şu kolu olmayan omzuma
Vermediler seni gelinciğim bana

Tercih ettiler elin paralı ama sarhoş adamına
Gazi olmuştum ,üstelik sağ kolum kopmuştu
Hain bir elin kurduğu Mayınlı tuzakta
Gelme

Gelme, istemem gayri mutlu olmaya çalış yuvanda
İnan darılmam ne sana ne de alnıma bu yazgıyı yazan Allah’ıma.

Nurcan TALAY
24.11.2008