Zaman tam kırk yıl önce eğildi kulağıma,
Usulca fısıldadı Rabbine bırak diye.
Rab gönlümden geçeni kattı bu varlığıma,
Yoktan var etti aşkı bir emirle "ol" diye.!

Bu gönül o gün bu gün başka sevda bilmiyor,
Dünya güzel dolsada nefsine yenilmiyor.
Şeytan vesvesesinin önünde eğilmiyor,
Çok yalvarıp yakardı bir de bana uy diye.!

Nefsime yenilmedim uymadım hiç şeytana,
Bu kul iman eylemiş sığınmış Yaradana.
O yoktan var edendir "ol" derse muradına,
Mucize sahibi o akıl verdi bul diye.!

Adı şeytana çıkmış amma çok cahil kalmış,
Sıdk ile seven kulu yoldan çıkarır sanmış.
Yar severken Bismillah çektiğimi anlamış,
En son şapka çıkardı aşka eyvallah diye.!

İşte böyle cananım hasret gözlü sevdiğim,
İlk gözüm sende açtım en son sensin gördüğüm.
Adın beş vakit dua’am secdeye yüz sürdüğüm,
Bülbül bir gül aşkıyla çiler hep Cennet diye.!

Bülbül, bir gül sevdası Cennet ile özdeştir,
Beni o yarsız koyma Araf’tada birleştir.
Gül’den ayrı çiçekler ana bacı kardeştir,
Bu kul her dem yakarır Ya Rab merhamet diye.!

Kul TİRYAKİ Mevladan bir inayet diliyor,
Sıdk ile yar sevmişim ona ayan biliyor.
Kul beş vakit secdede şükür dua işliyor,
Sağ yandaki meleğe götür Rabbe sun diye.!

25 Ağustos 2013
22.49
İstanbul