Dikenleri sulayan zalimler meydanda
Yeryüzü inananlara zindan edilir
Firavunlar sahne almış, Yusuflar kuyuda
Güller solmasın diye canlar verilir.

Kalbini ideoloji çöplüğüne döndürenler
Dipsiz bir kuyuda arar cenneti.
Deri rengini beğenmeyen inkârcı zenciler
Şehirleri kefenler, giyinmişler zilleti.

Taşıyordu; Kurt kuzuyu kaparsa endişesi
Olmadı, insanlığı hiçe sayan postal sesi
Oydu; hak terazinin sapmaz nişanesi
İslam oğlu Ömer’im dedi: Haykırarak gür sesi.

Süzülen bir gözyaşı, patlayan bir volkandan
Bin kat tesirlidir, derinlerden gelir.
Dinmeyen acılar, kanayan bir yaradan
Kalbe saplanan oktur, ızdırap verir.

Üzülme; Kabiller saldıracak doğası gereği
Kibir ve kıskançlık durur mu sanırsın?
Miraca yükselen sen, dinin direği
Yüzler, gökteki yıldız, bakınca tanırsın.

Bizler buradayız gönül kalemizde
Hüznü yaşasak da kalemiz sağlam.
Amellerin en hayırlısı Allah indinde
Hakikate şahitlik eder, gönlümüz bayram.
Yusuf Erdoğan