İnsanlığın kanayan yaralarına parmak basan, toplumsal duyarlılığı ve mesajları yüksek bir çalışma olmuş Mine Hanım, yüreğinize emeklerinize sağlık.Zulümlere, vahşetlere tıkanan her kulakta sesi çınlar mazlumların avazının, çaresizlerin ve çaresizliklerin sesi/ nidası yükselir her şatafatta, her gösterişli varlıkta, çalınmış canları/ kanları vardır mazlumun biraz da...İnsanlık insanlığını kaybedeli beri vicdanların üşümesi de suna erdi zahir, vicdanlar arlanmaz/ uslanmaz oldu şimdilerde.

Şair üşür onların yerine, kalemi titrese de mürekkebi tükense de bıkmaz usanmaz bu acıyı dile getirmekten.

Hassas kaleminize, yüreğinize tebriklerim, selâm ve saygılarımla Mine Hanım.

Kara bulutların yoğun olduğu ,insanlık dışı vahşetin sardığı ve ortalığı kan gölgesine çeviren anlayışı ile nice mahzun çocukların ölümüne sebep olan zihniyetin oluşu nefretle kınarım.Özgürlük ve yaşamın en güzel harikasında yaşayan ve her sabah güzel gülüşleriyle anasına ve babasına sunan çocukların durumu ile kimi yetim kalmış,kimi kör edilmiş ve yeni filizlenen mahzun çocukların sevincini kursaklarından bırakarak cam parçaları gibi dağıtıp ölümlerine neden olanlar utansınlar...Haberleri hiç olmayan bu yavruların suçu ne?
Dünya seyirci,emperyalizmin kirliliği yüzünde hiç kimse ilgilenmiyor insanlık seyirci,merhamet seyirci,vicdanlar seyirci,dil suskun gören gözler kör ,kör .kör ne yazık....Anlamlı ve ruha hitap eden bu duyarlı kalemi yüreğimle kutlar tebrik ederim sevgili can dostum.Sevgilerimle...

Sizden yine sosyal içerikli bir şiir... Güzel de bir şiir.

Seslendirmem için yolladığınızda konu hoşuma gitmişti. Dünyanın; bilhassa kendi coğrafyamız olan Ortadoğu'nun için için kaynadığı, komşularımızın alev alev olduğu bir dönemdeyiz. Ki biz de uzun yıllardır terör örgütünün vahşet derecesindeki öldürmeleriyle uğraşan bir devletiz.

Sadece kendi coğrafyamızda kalmıyor ölümler; Doğu Türkistan, Somali, Kuzey Afrika... O kadar çok ki...

Ben bir insan olarak, dünyanın neresinde olursa olsun tüm vahşi katliamları lanetliyorum. Doğu Türkistan, Kerkük, Suriye, Mısır, Bosna... Buralarda katledilenlerin hepsi insan... İnsan denen vahşilerce katledilseler de insan... Türk, Arap, Kürt, Zenci, Beyaz, kadın, erkek, çocuk... Hele ki çocuklar; hele ki tecavüze uğrayan kadınlar...

Yazık insanlığımıza diyorum. İnsan kılığıyla gezip, kan selinden rant elde edip ense kalınlaştıranları lanetliyorum. E^skiden ülkeler savaşırlardı; yenen olurdu, yenilen olurdu, üniforma olurdu. Ya şimdi? Kahpe saldırılarla masumlar katlediliyor ses duyurmak adına. Bazen bir petrol, bazen maden; belki yakın gelecekte bor...

"Bayım" dediğiniz yamyam vahşileri kınamaktan başka da birşey gelmiyor elimizden... Keşke gelse... Keşke temizlese insanlık...

Mümkün mü? Değil bence...

Belki şiirlerle, belki yazılarla kararmış yürekler ve destekçilerinin yürekleri biraz olsun grileşir; hatta aklanır belki... Görev siz şairlerin... Yazarların...

Tebrik ediyorum...

Selamlar...