6
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1495
Okunma
az önce dokunaklı konuştuğunu söyledi şair
içim parçalandı resmen
çokta lülü dedi kız köşeden
sustum
susmak yakışıklı duruyor insanın üzerinde
bir kat takım elbise
jilet kesiği dudaklarda
sekiz şeklinde
sana yumuşak karnımı
ucu açık bir şiiri
yüzüme mıhlanmış doğum lekesini
bırakıp gidiyorum sevgili
çakralarını açtığın vakit
açık kapıdan üşüşen kuşlar misali
tafraların dökülüyor ortaya
yakışıksız
ama güzel olan da bu diyorum kendime
kendi kendime konuşuyorum
kimseciklerin olmadığı bir köşede
pusmuş
çorap örüyoruz dikişsiz
öpüştüğüm kadınla cepheden
zor ve doğru olan lanet olası bir afiş
yırtılıyor ortadan
baldırlarımda kırbaç izi
buralarda kimseler tanımıyor beni
gizlenmem kaçınılmaz
zaten yaralı bir kaplanı kim fark edebilir ki
Diz_Kapak
5.0
100% (11)
Cevap Yaz