6
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1837
Okunma
Derinden bir isyan
zemheri donduran ...
sen daha hala doğmadın mı kendinden
sureti çamura gizlenmiş ruhun
süz kendini teninden
kaç göbek kesildi
adem’in ellerinden
havva’da ölmek lazımdı oysa
nuh’tan geriye kaç gemi kalmıştı
kaç deniz ıslandı ecelinden
burnu belaya batmış bir karga siyahında gece
ağır ağır okunan bir sela cinnetinde
duvarları kanayan aklımın ürkek ellerinde
şimdi üzerimde yaşlı bir sonbahar
gözlerimde aç bir ömür
tevekkül etmiş içindeki çocuğa
beklemiş sancılı bir doğum gibi
sarılmış gözlerine kefensiz bir dünya ...
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz