1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
143
Okunma
Hiç bir kelimeye denk gelmeyen
acıların tarifi hep vardır içimizde
herkese düşen mutluluğun
kendi içinde isyanı oluyor
ve bir enkazın altında kalıyor
kimi kendi içinde kimi
kendinden sonra bir rüyanın içinde
o zaman anlıyor insan yalnız olduğunu
gördükleri
duydukları
söyledikleri
hepsi kendini öldürüyor
kendi içinde bir çelişki
uzattığı yerde elini
renksiz bir dünyanın paletsiz fırçası
boyuyor kendini kendi hayallerinde
dumur bir çıkmazın girdabında boğuluyor
ektiği duygular kendi aynasında
sus oluyor
yağmur oluyor
bir yangın yeri gülüşler
kendini
zamanı
zamansızlığı
öldürüyor ...
...
..
.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz